Aiaomanikena on meil kogu aeg millegi kallal nokitsemist ning enamasti pöörame ilu- ja köögiviljaaiale rohkem tähelepanu kui viljapuuaiale. Paljudes aedades on alles vanad head õuna-, pirni või ploomipuud, kellel lastakse pigem omasoodu olla.
Pille Enden on mitmekümne retseptiraamatu autor ja ajakirja Kodukiri köögitoimetaja. Ta leiab, et eksperimenteerida võiks nii igapäevasel toidutegemisel kui ka nüüd, augustis, hoidistega.
Juba mõnda aega on aiandusringkondades olnud jutuaineks botaanilise terminoloogia komisjoni ehk taimenimede komisjoni töö, mille käigus muudetakse seniseid levinud taimenimesid ja pannakse uued, sageli segadust tekitavad eestikeelsed nimed.
Suvehommikud on võrratud ja väärivad head algust kaunilt kaetud laua taga. Aeg, mil saab – lausa peab – nautima värsket köögivilja, marju, maitserohelist. Kiireks hommikueineks võib juba õhtul mõne roa – näiteks pudru!
Kooli alguseni on jäänud loetud päevad. Veel jõuad oma pere õpilasele keskkonnasäästliku komplekti valmistada.
Nii teksadel kui ka triiksärkidel kuluvad tavaliselt läbi vaid teatud kohad – püksipõlved, istmikuõmblus, krae ja kätiste servad.
Taimekasvatus on nagu veerev lumepall – esimestest katsetustest kasvab entusiasm ja peagi ümbritseb sind rohkelt potte ning konteinereid. Kui taimed ka vilju kannavad, pole enam taganemisteed.
Üha trendikamaks muutub hüdropoonika – vesikultuur/vesiaiandus ehk taimede kasvatamine ilma mullata, kasutades selle asemel toitelahuseid.
Taimejuured võivad olla vabalt sellises toitelahuses või anorgaanilises substraadis nagu perliit, keramsiit/kergkr